Tijdens Gamescom dit jaar konden we uitgebreid aan de slag met de aankomende Soulslike-game Lies of P. Deze game met een Pinokkio-thema en invloeden uit allerlei andere Souls-games was dit jaar uitgebreid speelbaar achter gesloten deuren. De versie die wij voor onze neus kregen was de complete game met verschillende save files om mee te beginnen. Wij hebben twee van de save files gebruikt. De eerste konden we wat vrij in rondlopen, de tweede was een gebied in de buurt van een bossfight. Hoewel we op prima op de eerste hadden door kunnen spelen wilden we de verschillende momenten in de game even bekijken.
In iets minder dan een uur slaagde ik erin om een paar mini-bazen te verslaan. We maakten ook gebruik van een uitgebreid arsenaal aan verschillende wapens, met als persoonlijke favoriet het zwaard. Lies of P biedt mogelijkheden om de gameplay aan te passen aan je eigen speelstijl, waardoor het spel voor iedereen op een eigen manier te spelen is. Iets wat ik zelf erg fijn vindt.
Een stedelijke omgeving
De eerste save speelde zich voor mij af in Rosa Isabelle Street. Zoals in iedere Soulslike is het gebied een heerlijk doolhof waar je lang kunt ronddwalen en op iedere hoek wel wat te beleven valt. Of het nu een hinderlaag van kruipende poppen is of een verborgen schat. De sfeer is hier goed op ingespeeld met een soort spookachtige muziek en stijl waardoor je het idee hebt rond te lopen in een spookstad. Wat ik zelf ook erg fijn vind is dat er qua vijanden overal een grote variatie is. Hierdoor gaat het nooit als repetitief aanvoelen ook al blijf je bijna constant wel vechten.
Gelukkig had mijn personage ook een uitgebreid arsenaal om af te rekenen met de verschillende vijanden. In Lies of P zijn er meerdere typen wapens die je als speler kunt gebruiken. Niet alleen voor je hoofdarm waar je klassieke wapens als een zwaard kunt gebruiken, maar ook je linkerarm die een speciaal wapen heeft. Zo kan dat een geweer zijn, maar ook een explosieve en giftige substantie die je over vijanden heen kunt gooien. We hadden een speciale save natuurlijk waardoor we met veel wapens tactieken konden uitproberen, maar in het volledige spel zul je die natuurlijk beetje bij beetje vrijspelen.
Operahuis met enorma baasgevechten
De tweede save was in een redelijk afgesloten omgeving. We begonnen in een tuin van een Operahuis waar we doorheen moesten worstelen om naar een eindbaas te komen. Na verschillende pogingen, want ook hier zijn genoeg vijanden die je het leven zuur proberen te maken. Eindelijk, na meerdere keren dood te gaan, haalde ik de kamer van de boss fight. Hoewel ik hem in mijn beperkte tijd niet heb kunnen verslaan is het een geweldig voorbeeld van hoe goed een baasgevecht kan zijn. Als alle bazen zoals dit zijn is het echt petje af voor de ontwikkelaars.
Mijn tegenstander was een enorme pop die flink harde klappen kon uitdelen en bovendien ondanks de grootte ook erg snel was. Gelukkig was er vlak voor de boss fight een manier om een tijdelijke hulp op te roepen die ook flink wat klappen opving en uitdeelde. Toch moest je constant opletten. Wat is de volgende aanval, moet ik verdedigen, ontwijken of kan ik aanvallen. Het is een dynamische ervaring. Zeker aangezien dit nog maar de eerste fase was. De tweede fase van de baas was weer compleet anders. Niet alleen waren de aanvallen anders, maar was de snelheid hoger, deed die meer schade en was die lastiger te raken. Het is dus zelfs binnen een gevecht mogelijk om twee compleet andere manieren van vechten te moeten implementeren.
Voor Soulslike-fans gaat Lies of P een geweldige ervaring worden. De game ziet er prachtig uit, speelt heerlijk en de sfeer is enorm goed neergezet. Hopelijk blijft dit in het verdere spel ook net zo goed.
