Super Monkey Ball is een franchise die alweer even meegaat en hoewel die erg sterk begon, zijn de meest recente releases niet even goed ontvangen. Zo werden onder andere de besturing en levelontwerpen bekritiseerd. Des te belangrijker dus om te kijken hoe deze nieuwste telg in de serie het doet. Zeker aangezien het de eerste echt nieuwe console game in meer dan tien jaar is. De vorige twee releases waren namelijk remakes.
Op zoek naar de Legendary Banana
De game bevat meerdere modussen met als eerste om te behandelen de adventure mode. In deze modus zul jij als AiAi een onverwachte bezoeker, Palette helpen. Samen met je vrienden en Palette ga je op zoek naar zeven mythische OOPArts deze schatten zouden je moeten helpen om de Legendary Banana te bereiken. Ik snap eerlijk gezegd niet echt waarom dit is toegevoegd. De scènes zijn langdradig en bevatten eigenlijk weinig inhoud. Je krijgt de OOPArts automatisch na het laatste level van een wereld. Deze zijn over het algemeen iets lastiger dan de andere levels, maar echt bijzonder kun je ze niet noemen. Nu is Super Monkey Ball ook niet bedoeld voor diepgaande verhalen, maar een iets leukere uitwerking was wel leuk geweest. Na wereld twee heb ik eigenlijk alles van het verhaal overgeslagen, aangezien het alleen maar afdeed aan de ervaring.
Er zijn zo’n 200 levels waar je in je bal los kunt gaan. Deze levels zijn verdeeld over diverse kleurrijke werelden die je op de achtergrond van de stages kunt bewonderen. Niet dat je als een gemiddelde speler er heel veel op let doordat je te gefocust bent op het behalen van de levels. Zeker in de latere levels die soms heel precies bestuurd moeten worden. Mocht je wel even de tijd nemen om de werelden te bewonderen kun je zien dat ze flink divers zijn Van een land vol snoep tot een stormachtige zee.
Ieder level heeft drie missies: een bepaalde tijd waar je onder moet zitten, een gouden banaan die je moet pakken en een bepaald aantal bananen die je moet oppakken. Deze zijn niet verplicht, en hoef je niet allemaal in één run te behalen, maar het geeft je wel extra punten voor customisatie. Het spel geeft je erg goed de mogelijkheid om te wennen aan de gameplay en mechanics van het spel en voegt per wereld hooguit een klein element toe. Zoals bijvoorbeeld switches of teleporteer portalen. Hierdoor is het zeker in het begin nog erg gemakkelijk om de missies te behalen. Echter, hoewel de game zich lijkt te focussen op jongere leeftijden is het zeker geen gemakkelijke game. Zeker latere levels hebben hele precieze besturing nodig om niet van het level te vallen. Dus mocht je twijfelen om dit voor je kind te kopen: weet zeker dat ze tegen verliezen kunnen.
De besturing is enorm precies. Door de kleinste beweging van de joystick beweegt het level al en zal je bal met je aap in beweging komen. Hoe dat precies aanvoelt zoals je maximale snelheid, hoe hoog je kunt springen enzovoort hangt af van de aap in je bal. Voor mijn hoofd playthrough ben ik constant met de standaard, AiAi gegaan, maar voor sommige missies heb je zeker meer mogelijkheden met andere personages. Een nieuwe toevoeging is de Spin Dash aanval. Hiermee kun je een flinke boost krijgen in de richting waar je je stick naartoe stuurt. Het is wel een mechanic die wat oefening met zich meebrengt. Niet alleen kun je hem opladen, maar je moet ook nog eens opletten waar je heen stuurt wanneer je hem gebruikt. Ook kun je hem niet constant gebruiken, aangezien je een cooldown hebt. Dus als je hem verkeerd gebruikt haal je misschien net die ene bocht niet. Het brengt een dun laagje strategie aan op het spel.
Multiplayer
Deze modus kun je alleen spelen of met mensen online of met vrienden via split screen. Hiervoor kun je aan of uitzetten dat je tegen elkaar kunt botsen en is het de bedoeling dat in elk geval één speler het level haalt. Nu heeft de game helaas wel problemen wanneer je meerdere spelers hebt in split screen, vooral de framerate gaat hier redelijk van haperen.
Daarnaast kun je het ook nog opnemen tegen andere spelers. Dit in de vijf verschillende Battle modi. Dit zijn Race, Banana Hunt, Pass the Bomb, Goal Rush en Robot Smash. Deze modus is te spelen vanaf twee spelers tot een party van meer dan 10 spelers. Drie van de vijf spellen heeft een focus op individuelen, terwijl Goal Rush en Robot Smash teams tegen elkaar laat strijden.
De modi zijn ook redelijk vanzelfsprekend. Race laat je racen op verschillende banen, Banana Hunt laat je bananen verzamelen en in Pass the Bomb moet je ervoor zorgen dat je op het einde de bom niet hebt. Voor de teambattles moet je door zo veel mogelijk doelen rollen in Goal Rush en robots kapot maken in Robot Smash. Het zijn op zich grappige modi, maar tegen CPU-personages vond ik er weinig aan. Het is echter een stuk leuker met meerdere mensen.
Verzamelwoede
Voor de verzamelaars is het ook een flink uitgebreid spel. Alles wat je in het spel doet levert punten op die je kunt inzetten om cosmetische items te kopen. Van de kleur van je bal tot een complete outfit voor je aapjes. Sommige onderdelen zijn wel flink aan de prijs, maar aangezien je op een natuurlijke manier munten verdient, heb je voor het meeste niet het gevoel dat je er te lang over doet. Pas wanneer je alles wilt vrijspelen wordt het wel een klus.
