VR heeft het niet altijd even makkelijk. Hoewel de technologie erg gaaf is wordt het nog niet zo goed ondersteund als andere apparaten. Af en toe komen er wel echt games uit in VR dat ik denk: Yes! Hier heb ik VR voor. En Skydance’s Behemoth is precies zo’n game. Gemaakt door de makers van The Walking Dead: Saints and Sinners voor Meta Quest en PSVR2 geeft weer hoop voor de toekomst van VR-games.
Alle ingrediënten voor een goede VR-game
Wat maakt een VR-game nu een goede game? Daar is niet echt een heel eenduidig antwoord op, maar voor verhalende spellen, zoals wat Skydance’s Behemoth is, zijn er wel wat punten. Aangezien je als speler echt volledig in een wereld zit moet een game extra aandacht aan interactiviteit en opbouw van de wereld besteden. Sommige games als Tales from Galaxy’s Edge, Synapse en een aantal anderen weten dit erg goed te bereiken. Vele anderen niet. Gelukkig weet Behemoth een wereld neer te zetten die er niet alleen goed uit ziet maar ook genoeg te ontdekken heeft.
Zo heeft het een fijne besturing die ook af en toe komisch aanvoelt. Als voorbeeld kun je bijvoorbeeld je zwaard door iemand zijn hoofd steken waarna die meteen als een lappenpop er aan blijft hangen. Je moet hem dan echt van je zwaard afschudden wat er erg komisch uit zien. Maar ook voelt het alsof je echt een onderdeel van de wereld bent. Van het weggeslingerd worden door een schokgolf, de reacties van vijanden tot de kleinere details.
Visuele kracht
Een van de grootste troeven van Behemoth zijn de visuals. Op de PSVR2 ziet de game er scherp en gedetailleerd uit, met nauwelijks onscherpe textures de kwaliteit van het licht in de game helpt bij het neerzetten van de sfeer. In geen enkel gebied had ik het idee dat de ruimte onscherp was, iets wat met VR best vaak voorkomt. Dit in combinatie met de grafische stijl van het spel maakt het één van de mooiere games in VR. En ik heb er erg veel gespeeld ondertussen. Zeker op de PSVR2.
Op jacht naar de Behemoth
In Behemoth moet je het als krijger opnemen tegen de Behemoth. Verschillende gigantische wezens die het land waar je je in bevindt al langere tijd teisteren. Met behulp van magische krachten en verschillende wapens vecht je je door een prachtige en bijzondere wereld. Stukje bij beetje leer je ook meer over de wereld en krijg je diversere wapens tot je beschikking. Zo heb je zwaarden, bijlen, pijl-en-boog en meer opties. Zowel wapens die je kunt dualwielden (in beide handen één), maar ook wapens die beide handen nodig zullen hebben. Die voor een enkele hand zijn kun je ook nog omdraaien in je hand voor weer een andere stijl van vechten.
Doordat ieder wapen anders werkt en er ook wel een goede diversiteit aan vijanden is, is het slim op te bedenken hoe je gebieden wilt binnengaan. Hoe wil je de gevechten aanpakken enzovoort. Zelf was ik erg fan van het zo veel mogelijk sluipen en gebruikmaken van dubbele zwaarden, maar dat was ook niet altijd de beste mogelijkheid.
Door de vele gevechten beweeg je ook best wel veel, dus zorg er ook voor dat je omgeving vrij is en niet te warm wordt. Het is natuurlijk niet zo inspannend als Beat Saber, maar bepaalde plekken zorgden wel voor wat zweterigheid.
Afwisselende gameplay
Behemoth biedt een mooie mix van gameplay-elementen. Je vecht niet alleen tegen kleinere vijanden, maar neemt het ook op tegen gigantische eindbazen in gevechten. Daarnaast verken je ruïnes, beklim je bergtoppen en trotseer je uitdagende omgevingen. Hier ontdek je soms artefacten die wat meer over de wereld en de achtergronden weten te vertellen. Hierdoor heb je niet constant dezelfde soort gameplay. Iets wat toch erg fijn is ook al duurt de game maar ongeveer 15 uur
Deze variatie houdt de game fris en boeiend, zelfs binnen de relatief lineaire structuur van ongeveer 15 uur speeltijd om het volledig uit te spelen.
