MLB The Show is niet een game die groot in de spotlight staat, zeker niet in Nederland waar de MLB niet enorm bekend is. Toch is het voor de sportfanaten zeker geen game om te onderschatten met goede gameplay. Over de jaren heen zijn er daadwerkelijke uitbreidingen, vernieuwingen en meer diepgang naar het spel gekomen. Dus hoe bevalt deze game ons?
Gameplay geen innovatie maar verfijning
Wat betreft de gameplay blijft het slaan grotendeels hetzelfde vergeleken met het vorige spel. Zowel ontwikkelaars als spelers van het vorige spel vonden dat die gameplay namelijk erg fijn werkte. Dus beter iets werkend houden dan het aan te passen en het slechter te maken (kuch EA Sports). De besturing is erg soepel en gemakkelijk te leren voor nieuwe spelers en vertrouwd voor terugkomende spelers. Tijdens het verdedigen zijn echter wel redelijk wat aanpassingen gedaan. Zo heb je impact plays om gave momenten uit te lichten. Hiermee kun je namelijk erg nauwkeurige worpen maken en spectaculair naar de bal duiken. Dit is echter wel helaas door middel van quick time events, maar gelukkig zijn ze gaaf genoeg om toch vet te zijn.
Het spel weerspiegelt ook de nieuwe regels die zijn ingevoerd in de echte MLB, zoals de grotere honken. Deze wijzigingen San Diego netjes verwerkt in de gameplay waardoor het niet uit balans raakt, maar ook niet te rigoreus anders werd. Hierdoor hoef je niet bang te zijn dat je al te veel problemen gaat krijgen door het spelen met de nieuwe regels van de sport.
Diversiteit is represent
In deze editie van MLB The Show wordt het tweede seizoen van de Negro Leagues toegevoegd aan het spel. Deze speciale league was historisch van groot belang, aangezien het liet zien dat Afro-Amerikanen op hetzelfde niveau konden spelen als blanken. Door de toevoeging van deze feature kan er ingezoomd worden op bijzondere spelers zoals Toni Stone, een speelster die vooral meespeelde met de mannen. Doordat de modus wordt verteld door iemand van het Negro League museum krijgt het net nog een beetje extra diepgang.
Over atletes gesproken; in Road to the Show weet het spel een goede verhaallijn neer te zetten over twee scholieren die samen een pad bewandelen om naar de top te komen. De storytelling is wat indrukwekkender dan wat ik van sportspellen gewend ben, maar het is zeker aan te raden om door deze verhaallijn heen te spelen.
Grafisch is het spel middelmatig
Wanneer je MLB The Show vergelijkt met andere grote sportspellen valt het op dat de game er minder goed uit ziet dan bijvoorbeeld EA Sports FC. Over het algemeen is dit niet erg omdat het spel zelf erg goed speelt. Echter valt het op dat sommige spelersmodellen wel erg apart er uitzien en eigenlijk wel een opknapbeurtje mogen hebben. Ze hebben dit keer wel flink wat aandacht geschonken aan het namaken van stadia dus hopelijk zijn dit soort elementen een volgende stap.
De UI heeft echter wel een aanzienlijke facelift gekregen en is deze editie een erg fijn in het gebruik. De overgangen tussen menu’s en gameplay erg fijn uitgewerkt en de menu’s zijn duidelijk met wat waar te vinden is.
