Ik houd van de franchises die Sony uitbrengt, maar sommige franchises worden naar mijn mening wel wat veel uitgemelkt. Naast The Last of Us is een ander slachtoffer hiervan Horizon. De franchise van Nederlandse bodem heeft sinds de eerste game in 2017 al flink wat releases gehad. Zo verscheen in 2020 de game op pc, 2022 zag de opvolger verschijnen, 2023 kwam er een VR-game en dit jaar hebben we de Remastered versie van het origineel én LEGO Horizon Adventures. Deze laatstgenoemde vertelt het verhaal van deel 1 opnieuw en komt nog geen maand na de remaster. Kan LEGO de verhaallijn op een goede nieuwe manier vertellen of is het een slap aftreksel?
Het is ondertussen al jaren zo dat er samenwerkingen tussen LEGO en bedrijven zijn om gethematiseerde games te maken. Zo komt waarschijnlijk LEGO Star Wars als eerste naar voren als je er aan denkt. Deze LEGO-game is gemaakt door Studio Gobo en Guerrilla Games (de laatstgenoemde is ook de developer van het origineel). Hiermee wijkt het af van andere verhalende LEGO-games die gebruikelijk gemaakt zijn door TT Games. Hierdoor moet je niet het type games verwachten als die van Star Wars. Het heeft wat gelijkenissen, maar op veel punten is het anders.
Zo heeft deze game een grotere focus op het filmisch vertellen. Met prachtige scènes, gedetailleerde omgevingen en écht alles is gemaakt van LEGO. Tot zo ver is het een enorm prachtige presentatie. Je speelt als het ware dus echt met LEGO alsof je fantasie is overgeheveld. Het is visueel gezien zeker de beste game met LEGO. Het is de gameplay waar het tegen gaat vallen.
Geschikt voor alle leeftijden en spelers
Horizon Zero Dawn is een game met flink diepgaande thema’s en een uitgebreide open wereld die je naar hartenlust kunt verkennen. Horizon Adventures is hier niet een replica van. Om het speelbaar te maken voor een jonger publiek heeft de game hier flink op ingeleverd. De thema’s als de vernietiging van onze moderne levenswijze en kapitalisme komen amper aan bod. Dit om het leuk te houden voor kinderen. Hoewel dat begrijpelijk is, doet het afbreuk aan waar Horizon écht om draait. Ook is de wereld niet open, maar beweeg je je voort vanaf een hub en speel je door lineaire levels heen.
Je kunt dus niet zomaar verdwalen in het spel en ook hoef je niet bang te zijn dat je de verhaallijn niet snapt. Omdat die ook wel redelijk anders is gemaakt, krijg je ook als bekende van de franchise een nieuwe ervaring mee en voelt het toch wel wat fris (ook al heb ik vlak hiervoor de remaster nog gespeeld). Je merkt ook dat personages in het spel wel anders zijn dan hun realistische versies. Zo zijn ze minder negatief en somber opgesteld, maar zit er ook flink wat humor in gesprekken. Er zijn genoeg momenten dat de game de spot met zichzelf drijft en dat stukje van de LEGO-games hebben ze er goed ingehouden. Dit komt bovendien ook terug in verschillende bijzondere wapens.
Veel wat LEGO-games leuk maakt mist
De levels die je doorspeelt hebben nies op het leveldesign van de spellen van TT Games. De levels zijn dan wel prachtig vormgegeven, maar voelen erg standaard aan. Er zitten amper tot geen verrassingen in, amper leuke puzzels die gebruik maken van unieke personages et cetera. Nu laat het spel je überhaupt levels niet opnieuw spelen, dus herspeelbaarheid is er sowieso niet. Iets wat een gemis is, want de levels met geheimen die met speciale personages vrijgespeeld werden maakten het juist altijd zo leuk. Ook qua verzamelen is er dus eigenlijk niets om te missen.
Wel bevat de game net als andere LEGO-games drop-in/drop-out co-op. Ditmaal is het ook mogelijk om online te spelen. Met vier speelbare personages kunnen spelers hun unieke vaardigheden combineren. Elk personage heeft namelijk een eigen wapen en speelstijl. Zo heeft Aloy haar bekende pijl-en-boog en Erend zijn hamer. Er is dus redelijk wat variatie voor spelers en het is ook nog eens erg toegankelijk.
Toegankelijke combat
Wat LEGO Horizon Adventures goed doet, is hoe het de zeer complexe gevechten van Horizon omzet naar een makkelijkere manier van vechten. Toch behoudt het de kern. Je vecht nog steeds tegen machines die zwakke punten hebben. Deze kun je markeren met je Focus en door ze te vernietigen doe je flinke schade. Het is redelijk simplistisch en voor iedereen toegankelijk. Naarmate het spel vordert komt er wel iets van complexiteit in, maar het blijft een heel stuk minder complex dan die van het origineel.
Niet veel te doen buiten levels
Buiten de levels om bevind je je in een hubwereld, Mother’s Heart. Hier kun je een beetje je eigen gebied in de wereld opbouwen. Door middel van gouden blokken die je aan het einde van levels krijgt, kun je de hub wat aanpassen naar persoonlijke wensen. Zo kun je gebieden vrijspelen en de wereld versieren met verschillende decoraties. Het is een soort eigen LEGO-landschap waar je wat creativiteit in kwijt kunt. Ook dit voelt alleen wel beperkt aan, zo voelt Mother’s Heart verder redelijk statisch aan met amper leuke interacties tussen personages die zich hier bevinden.
