Het is ondertussen 11 jaar geleden sinds de vorige Diablo verscheen, Diablo II verscheen toen nog op de vorige generatie consoles en een compleet ander tijdperk voor PC. Dus in die 11 jaar, wat heeft Blizzard allemaal aan de formule gesleuteld om een fris concept neer te zetten? En is dat goed gelukt? Je leest het allemaal in deze review.
Diablo heeft weer geweldige vechtmechanics
Hoewel ik de game maar heb doorgespeeld met één type personage, de sorcerer, en een klein beetje heb geprobeerd met twee anderen, voelt het op ieder moment als een enorm fijne gameplay aan. De gevechten zijn snel, verlopen vloeiend (ook al gebeurt er erg veel tegelijk op het scherm) en heeft flink wat diepgang voor de liefhebber. Het enige nadeel is dat het redelijk crunchy is om zo hoog mogelijk level te krijgen.
De skills die je gebruikt hebben geweldige animaties en zijn gedetailleerd in de effecten op het scherm. Waardoor de gevechten gelukkig ook na flink wat crunch een spektakel zijn om naar te kijken. Zeker als je regelmatig wisselt van type personage. Dit aangezien de vaardigheden en bonussen die je kunt opbouwen zo divers en diepgaand dat je waarschijnlijk wel even bezig bent met alles te proberen. En dit wordt ondersteund door het Aspect-systeem. Een nieuw onderdeel binnen de franchise.
Dit systeem laat je vaardigheden imprinten op voorwerpen om ze bijzondere passieve bonussen te geven. Hierdoor kun je buiten standaard vaardigheden je personage nog extra sterk maken. Hiervan zitten er meer dan 100 in het spel en dat geeft je nog meer keuzestress. Gelukkig zijn de meesten specifiek gemaakt voor classes dus niet alles is even nuttig voor jou als speler. Er zit wel een redelijk nadeel aan dit onderdeel: om de vaardigheden te krijgen moet je het uit Legendary Weapons trekken en dat zorgt ervoor dat die ook kapot gaan.
Steeds opbouwen naar meer, maar niet doorvoeren
Net als vorige delen zul je in Diablo IV ongelooflijk veel loot tegenkomen. Kistjes met zeldzame armor, wapens of items. De items die de hordes aan vijanden droppen. Die verwachting is eigenlijk hoe Diablo is opgebouwd. Steeds lijkt het verhaal naar een episch stuk te gaan en dan valt het wel tegen in hoe verre dit het geval is. Zeker na een aantal uur wordt de dialoog wat saai om weer doorheen te gaan. Het gaat net te lang door voor de twists en turns.
En dat is zonde, zeker aangezien de storyline van Diablo games één van de meest geprezen aspecten is altijd. Het had net wat meer onverwachte elementen kunnen gebruiken, zeker halverwege de verhaallijn.
Het kan ook zijn dat de multiplayer aspecten net wat benodigde variatie heeft, maar helaas heb ik die niet kunnen testen in mijn tijd met het spel. Het online aspect van de game heb ik dus geen goed oordeel over, maar wat ik wel jammer vind er aan is de kans dat de Blizzard servers even een verbinding kunnen verliezen waarna je dus opeens dood kunt zijn als het op het verkeerde moment gebeurd. Zeker wanneer je hardcore speelt, zou dit niet mogelijk moeten zijn. Een eigen verbinding is tot daar aan toe, maar disconnecten door Blizzard zou geen problemen moeten geven.
Visueel prachtig, maar soms had het net wat meer gekund
Met praktisch constante 60FPS op mijn run (PC) zag de game er prachtig uit. De artstyle is geweldige en de sfeer wordt goed neergezet. Het duistere en onheilspellende gevoel blijft je eigenlijk constant bij. De wereld voelt redelijk levendig aan door de gevulde steden en verschillende NPC’s in de overwereld. Maar toch mist het soms wel wat. En dat is vooral in normale gesprekken tussen personages. De cut scènes zijn prachtig, maar tijdens een normaal gesprek in de engine ziet de omgeving er slecht afgewerkt uit en dat is enorm zonde. Iets minder gave scènes en betere gespreksomgevingen was waarschijnlijk beter geweest. Het verschil is nu te groot.
