Ik hoor je denken… “Goat Simulator 3? Was er dan een deel 2?” Of wanneer je nog niet bekend bent met Goat Simulator: “Waarom zou je een simulatiespel maken van een geit”. Beiden erg geldige opmerkingen, maar voor beide ligt het antwoord in het spel zelf. Goat Simulator is namelijk een knotsgekke game waar je dus niet echt een geit simuleert, maar overal chaos brengt waar je komt. Die chaos heeft dus ook buiten het spel zijn effect, want een deel 2 is er inderdaad nog nooit geweest.
Geit er lekker op los
Goat Simulator en nu dus het vervolg Goat Simulator zijn beiden unieke spellen die de speler een ongekende vrijheid geven. Ja Breath of the Wild laat je overal heengaan, Minecraft laat je alles bouwen wat je kunt bedenken, maar geen enkel ander spel brengt de gameplay die Goat Simulator brengt naar voren. Want hoewel je verschillende missies hebt die je kunt voltooien zal Goat Simulator het meeste van je speeltijd hier totaal niet om draaien. Het leukste is namelijk het rondklooien als de geit die je speelt. Ja het ultieme doel is om de Greatest Of All Time te worden (ja afgekort is dit GOAT), maar missies voelen niet echt als missies, maar als geklooi aan.
Ik had soms niet eens door dat ik een missie was gestart en het goed deed aangezien ik het gewoon leuk vond om wat te proberen. Zoals bijvoorbeeld met een oma die als je in haar tuin komt je gaat beschieten. Ik had op dat moment een vuurpijl schieter en je missie is om haar te verslaan. Voor ik de missie kreeg was ik dat echter al van plan. Op zo’n manier voelt de game erg natuurlijk aan in zijn missies.
Bovendien vind je ze op iedere zoveel meter wel en zoals ik al liet merken kan zo’n missie echt van alles zijn. Of het nu de oma uit haar rolstoel schieten is of een kerker gebaseerd op Wolfenstein te verkennen. Je kunt het zo gek niet bedenken en het zit er wel in. Dit principe wordt dus ook ondersteund door het onrealisme wat in deze game verder zit. Naast gekke dingen werken ook de natuurwetten namelijk helemaal niet zoals ze horen. Zo kun je inwoners van de stad die je terroriseert door een kopstoot al wegschieten alsof ze geslagen worden door de Hulk. Of wanneer je likt blijft je tong aan mensen of voorwerpen hangen die je vervolgens overal heen kunt slepen.
De wereld is niet mega groot
De wereld is niet enorm groot dus lang hoef je niet te lopen om van punt A naar punt B te gaan. Hierdoor kun je je vooral focussen op het behalen van missies en de inwoners van het dorp hun leven zuur maken. Maar zelfs met een kleine wereld kan het rondlopen vermoeiend worden, zeker als een zielige geit. Gelukkig hoef je niet alleen maar te lopen. Zo kun je namelijk ook grinden over elektriciteitkabels of rijden in voertuigen. Ja, de geit “kan” autorijden.
Doordat alles zo dicht bij elkaar zit is het ‘verhaal’ ook niet al te lang. Je kunt met iets meer dan zes uur door het spel heen zijn als je je puur hier op focust. Echter het leukste is de multiplayer. Je kunt namelijk met drie andere geiten in een wereld spelen. Iedereen kan dan heerlijk zijn eigen ding doen of juist samen het spel doorspelen. Wanneer je kiest om meer samen op te trekken is het ook zeker leuk om de verschillende minigames die het spel bevat te proberen.
Grafisch niet bijzonder, maar zeker niet erg
Hoewel veel spellen nu alles op alles zetten om zo hoog mogelijk te zitten met graphics en framerate heeft Goat Simulator dit eigenlijk niet. De game ziet er zeker niet verkeerd uit, maar je moet het ook zeker niet vergelijken met de grafische aspecten van spellen als Forbidden West. De framerate is bovendien ook stabiel dus dat is ook geen probleem verder. Heel af en toe is er een hapering alsof die even moet laden, maar dat is sporadisch. Het is vooral wat vervelend omdat je niet kunt voorspellen waar en wanneer het gebeurd.
Verder is het ook te merken in je opslag dat Goat Simulator niet erg groot is aangezien de game op de PS5 minder dan 4GB in beslag neemt. Een best wel unieke gebeurtenis voor de PS5.
