Returnal was één van de spellen die mij in eerste instantie helemaal niks leek. Niet omdat het me geen goede game leek, maar meer niet voor mijzelf. Nu heb ik al een aantal uur in het spel zitten, maar is mijn mening hierdoor veranderd?
In Returnal speel je als Selene, een astronaut die gecrashed is op de planeet Astropos. Deze compleet vreemde planeet brengt al snel een flink mysterie met zich mee wanneer Selene een lijk ontdekt van zichzelf. Al snel blijkt namelijk dat wanneer je doodgaat je bijna alle voortgang verliest en je weer terug wakker wordt bij je schip. Ze zal de hele planeet en alle biomen (unieke gebieden met eigen monsters) moeten verkennen voor een uitweg uit deze loop.
Het gave aan het spel is dat het bomvol met verhaal zit. Je bent het enige mens in de wereld zonder contact naar andere werelden, maar toch zit het barstensvol verhaal. Van stukjes dat Selene tegen zichzelf praat over ontdekkingen tot opnames van vorige levens die je terugvindt. Stukje bij beetje zul je meer leren over de wereld, de bewoners en wat er nu aan de hand is. Dat op zo een snelheid dat je eigenlijk steeds wilt blijven doorspelen tot het volgende stukje lore.
Je begint Returnal ook echt met helemaal niets. Je bent zelfs je geweer kwijtgeraakt in de crash, maar gelukkig kom je die al snel weer tegen. Dit is meteen één van de weinige permanente dingen die je vrijspeelt. Andere wapens (afgezien van een zwaard) zul je elke keer kwijtraken wanneer je doodgaat. Net als de meeste upgrades aan je pak en stats.
Grafisch is het spel zeker in de eerste bioom erg donker, maar enorm mooi. Van fluorescerende planten tot lichteffecten het is zo immens mooi gemaakt dat ik het niet echt jammer vindt dat ik altijd de eerste bioom weer moet verkennen voor ik verder kan komen.
HouseMarque heeft het ook voor elkaar gekregen om geweldig gebruik te maken van de Adaptive Triggers en Haptic Feedback (3D Audio moet ook een aanrader zijn, maar dit heb ik helaas niet kunnen proberen door gebrek aan een Pulse Headset). Zo heeft ieder wapen een normaal schot en een speciaal charged schot. De tweede kun je gebruiken (wanneeer die is opgeladen) door L2 volledig in te drukken. Halverwege geeft de DualSense echter wat tegenstand aangezien hier een grens zit tussen richten en het activeren van de charged modus. Daarnaast voel je echt alles in de controller. Van kleine omgevingsbewegingen tot natuurverschijnselen. Ten slotte brengt de controller speaker een extra geluidsbron met zich mee voor een aantal creepy geluidseffecten.
Returnal is zeker geen makkelijke game en niet voor iedereen weggelegd. De hoge moeilijkheidsgraad en het vele doodgaan is niet voor iedereen weggelegd. Je zult enorm slim moeten spelen als je niet dood wilt gaan en goed de aanvalspatronen moeten leren. Het gave is het gebruik van de verschillende biomen die tot nu toe elk uniek aanvoelen en zorgen dat de game weer verfrist. Een eindoordeel kan ik nu nog niet geven, maar Returnal heeft me echt positief verrast ook al houd ik niet van horror en dat soort vibes zit de rest van het spel zo goed in elkaar dat ik blijf spelen. (Oke ik heb alleen de 3D audio niet kunnen testen nog)
