Heel eerlijk stond Clair Obscur: Expedition 33 nog niet op mijn radar tot de Xbox Developer Direct. Vanaf dat moment was ik echter meteen geboeid door het concept. Een soort mix van verschillende genres waaronder een turn-based RPG en een prachtige stijl zorgden voor deze interesse. Nu heb ik al enkele uren een preview build kunnen spelen en ik ben blij verrast.
Een boeiende wereld
Clair Obscur begint meteen al op een interessante manier. Het verhaal werd in de preview erg vaag geïntroduceerd en ook de personages was nu niet helemaal duidelijk hoe het precies zit. Zelfs door middel van een “wat er aan vooraf ging” hielden de developers het vaag genoeg om niet alles weg te geven. Ik speelde in de preview als Gustave en Lune, twee personages die als missie hebben de Paintress te vermoorden. Deze vijand roeit namelijk steeds meer van de populatie uit. Ieder jaar verzint ze namelijk een nummer en iedereen van die leeftijd zal sterven. Om hier een halt toe te roepen zijn de Expeditions er, nu dus Expedition 33.
De wereld leek in de preview nog niet heel veel lore te bevaten. Ik heb een audio recording van een eerdere expedition gevonden, maar verder niet echt iets. Ook is de wereld redelijk lineair met maar één hoofdpad en wat verborgen kleine paden voor extra vijanden, voorwerpen en Pictos (hierover later meer). Niet dat het erg is, wat je van de wereld ziet is prachtig. Met levendige natuur, mooie uitzichten en bijzondere flora. Helaas voelt het spel wel nog wat leeg door het gebrek aan personages en redelijk weinig vijanden.
Wel was het bijzonder hoe onduidelijk de wereld soms aanvoelde. Doordat de omgevingen zo vol zijn qua design kun je alsnog soms de weg kwijtraken. Op plekken waar je omhoog moet klimmen valt het bijvoorbeeld niet zo snel op als in een gemiddelde game en dat kan dus mogelijk wat zoektijd geven. Het is niet erg, eigenlijk alleen maar leuik dat niet alles voor de hand ligt.
Een uitstekend vechtsysteem
Hoewel de game als turn-based wordt beschreven is het wel wat uitgebreider. Je hebt met je personages een aantal actiepunten (AP) waar je mee begint. Hiermee kun je verschillende keuzes maken. Door middel van free aim kun je voor 1 AP een schot lossen waarmee je makkelijk een zwak punt kunt raken, verder kun je skills gebruiken door het gebruik van AP, een item gebruiken of een normale aanval te gebruiken. Deze laatste geeft je juist weer een AP. Hierdoor kun je dus afwisselen.
Wanneer je je skills gebruikt is het ook niet simpel kiezen en wachten, nee het spel laat je een Quick Time Event (QTE) uitvoeren. Des te beter je deze doet, des te hoger de schade. Gelukkig is het falen van de QTE niet dat je de aanval faalt. Ook wanneer de vijanden aanvallen moet je opletten. Er is geen automatische kans op het missen van een aanval. Nee, je moet actief ontwijken of pareren. Hoewel pareren bij kleine vijanden het slimste is door de flinke schade die je toebrengt, kan ontwijken nut hebben. Hier kom ik later op terug bij het bespreken van Pictos.
De gevechten zijn over het algemeen niet moeilijk als je de timing onder de knie hebt, maar fouten zijn kostbaar. Zo had ik een iets sterkere vijand die op de normale moeilijkheidsgraad mij in één aanval kon afmaken.
Diepgang was nog niet volledig te ervaren
Hoewel ik met de preview al redelijk wat diepgang kon ervaren, zat nog niet alles er in. Ik kon bijvoorbeeld wel mijn personages levelen en hun stats hierdoor te verbeteren. Ook was het mogelijk om je wapens aan te passen, maar dat was nog niet het boeiendste. Het gaf zelfs in de korte speelduur een enorme diepgang in de skills die je kon vrijspelen, combo’s die je kon maken en personalisatie. Die personalisatie kwam onder andere in de vorm van Pictos en Luminas.
Pictos geven je personages een extra kracht. Zo heb je de Picto, Dodger, deze geeft de gebruiker wanneer die een aanval ontwijkt een extra AP. Verder zijn er nog Pictos die je meer schade laten toebrengen en het leek al een flink diverse groep te worden. De Luminal mechanic verbeterd dit nog op een manier dat je de kracht met je andere teamgenoten kunt delen. Na een bepaald aantal keren de Picto te gebruiken kun je hem namelijk als een Luminal inheriten door je andere personage.
Toch was dit niet alles. Nou ja, wel voor de preview versie, maar de volledige game zal je ook aan de slag laten gaan met onder andere het upgraden van wapens. Daarnaast zijn er ook verschillende items waar ik in de preview nog niets mee kon doen, maar het is zeker een uitgebreid systeem en ik ben zeker benieuwd naar de volledige optie.
Voorlopige conclusie
Hoewel ik dus nog maar een voorproefje heb gekregen van de volledige Clair Obscur: Expedition 33 smaakt het naar meer. De gameplay is vloeiend en houdt je actief. Het is niet een aanval aanvinken en wachten tot de volgende beurt en dat kan ik waarderen. De preview build had helaas nog niet alle features zoals het upgraden van wapens, maar ik kijk in elk geval uit naar de volledige release volgende maand. De game moet eind april verschijnen voor PS5, PC en Xbox.
