Bulwark: Falconeer Chronicles is de nieuwste game van ontwikkelaar Tomas Sala. Deze Nederlandse ontwikkelaar bracht eerder al The Falconeer uit voor alle platformen, onze review daarvan kun je hier terugvinden. Nu keren we terug naar de wereld van The Falconeer, maar voor een compleet ander spel. Een open world builder met meer vrijheid dan je gewend bent van het type spellen. Maar dat maakt het niet makkelijker. Hoe de game beviel lees je hier.
Bulwark is een vreemde eend in de bijt tussen de builder games. Het spel laat je bijvoorbeeld niet afhangen van een bepaalde hoeveelheid resources. Daarnaast legt het niet alle regels volledig uit waardoor het ontdekken van het spel vooral afhangt van de vindingrijkheid van de speler. Als het ware zijn er geen specifieke regels wat goed of fout is, aangezien je zonder echt gestraft te worden alles kunt herbouwen of aanpassen zoals je zelf wilt. Dat is iets wat de ontwikkelaar ook exact wilde bereiken met de gameplay.
Compleet andere ervaring
Ondanks dat het een direct vervolg is op het eerste spel van de franchise, hoef je The Falconeer niet gespeeld te hebben om van Bulwark te genieten. De proloog zet namelijk goed de setting en de wereld neer en geeft een kleine verwijzing naar The Falconeer. Ook in Bulwark is de wereld waar het zich afspeelt de Great Ursee. Deze harde wereld bestaat voornamelijk uit water met hier en daar bewoonde eilanden. Niet een wereld waar je snel denkt laat ik daar een city builder van maken.
Na een korte tutorial waarin in de grote lijnen worden uitgelegd laat het spel je eigenlijk bijna volledig los en kun je aan de slag met de complexe wereld en mechanics. Hoewel er minder opties zijn dan een Cities Skylines voelt de game op zijn minst net zo complex aan. Zo ben je gelimiteerd in hoeveel resource collectors je kunt gebruiken en dat wordt niet helemaal goed uitgelegd hoe dat werkt. Dat is meteen wel een klein negatief punt ook. De game slaat soms net wat cruciale informatie over waardoor de speeldrempel hoger wordt. Iets waar ik zelf geen problemen mee heb, maar kan zeker een probleem zijn voor meer casual spelers.
Wat wel erg fijn is voor casual spelers is dat het spel geen zware straffen biedt voor fouten. Wil je iets anders indelen of toch een andere kant op bouwen dan kun je prima alles afbreken en opnieuw beginnen. Zolang er een lijn is waar genoeg van je resources overheen transporteren is het mogelijk. En dat genoeg is redelijk abstract. Zo heb je geen exacte hoeveelheid voor resources, maar meer een tempo dat ze verspreid worden over je nederzetting.
Het hoofddoel van Bulwark is om vestingen en nederzettingen te bouwen, uit te breiden en te verbeteren terwijl je de wereld verkent. Je begint met een Surveyor-luchtschip, waarmee je gebouwen vrijwel overal kunt plaatsen. Het uitgestrekte oceaanlandschap voelt als een leeg canvas waarop je kunt bouwen met baksteen en mortel. Natuurlijk heb je middelen nodig om dit te doen, zoals arbeiders, hout, steen en ijzer. In tegenstelling tot het gebruikelijke mechanisme van het verzamelen van een specifiek aantal middelen om een upgrade uit te voeren, stelt Bulwark spelers in staat om bepaalde gebieden te upgraden op basis van welke bron eraan is gekoppeld. Als je bijvoorbeeld een toren wilt upgraden, moet je ervoor zorgen dat de juiste materialen worden gebruikt, bijna als een transportband van materialen die erdoorheen gaan. Dit is een unieke aanpak die me deed nadenken over de locatie van mijn gebouwen en welke upgrades ik zou moeten uitvoeren als dat nodig is.
Je hoeft echter niet echt rekening te houden met een verhaal. Bulwark heeft namelijk heel opervlakkig iets van een verhaal, maar niet met een grote invloed. Het spel geeft je de taak om een grote nederzetting op de Grote Ursee te creëren, terwijl je allianties vormt met of oorlog voert tegen andere facties die over de hele wereld worden gevonden. Dit is tenminste in de verhaalmodus. Je kunt ook Free Build spelen. Hier zijn alle beperkingen uitgezet en kun je bouwen zoveel je wilt.
Besturing met de controller
De game is gemaakt voor een controller. Iets wat weinig city builders hebben, maar hier juist de voorgrond neemt. Over het algemeen werkt de besturing erg soepel zodra je het onder de knie krijgt. Het onder de knie krijgen duurt echter even. De besturing voelt namelijk niet heel intuïtief aan doordat het, afgezien wanneer je vliegt, de cursor vastgezet wordt op een bouwwerk. Ook is het gebruiken van bepaalde knopcombinaties wel even wennen voor de speler.
Grafisch blijft het bijzonder
Visueel heeft Bulwark dezelfde stijl als The Falconeer. Met hoekige assets en een laag aantal polygonen geeft het een beetje retro gevoel terwijl het ook heel fris aanvoelt door het meer steampunk kleurenspectrum. De designs van de gebouwen, personages en voertuigen zijn ook weer van enorm goede kwaliteit met een goede diversiteit waardoor je niet constant naar hetzelfde zit te staren. De wereld past zich goed aan naarmate het bouwen drukker wordt. Zo zullen verbindingen tussen gebouwen netjes overvloeien en niet lelijk en overzichtelijk worden. Soms zie je wat clipping, maar dat was geen enorm probleem in mijn gameplay.
Natuurlijk kun je niet zomaar overal bouwen, met de cursor die rood wordt als je ergens buiten de grenzen hebt geselecteerd, maar het voelde nooit beperkend aan. Het hebben van één bruisende stad die oprijst in de hemel voordat de Surveyor een nieuw gebouw op een naburig eiland laat vallen, om ze uiteindelijk met elkaar te verbinden via funderingen, loopbruggen en luchtwegen, voelde altijd belonend!
